Sən saydığını say...

                      Sən saydığını say...

                                        (Faciə)

Balta qalxıb əkən kimi

Baş bölündü iki yerə

Aman Allah, bu nə dəhşət

                      bu nə vəhşət

Qan fışqırdı hopdu yerə...

Günəş birçəyini tökdü çöllərə,

Dağ, dərə çöl-çəmən nura boyandı.

Mələklər bir sığal çəkdi güllərə,

Torpaq cana gəldi, otlar oyandı.

Kəklik qəhqəhəsi düzə yayıldı,

Torağay havada bir məclis qurdu.

Belə zəgulədən quşlar ayıldı,

Həmişə çox yatan dovşan da durdu.

Əkinçi, bikinçi başladı işə,

Min nemət bitirən torpaq əkildi.

Çoban sürüsünü hayladı döşə,

Dərədə mısıdan duman çəkildi.

Yayıldı aləmə tütək, ney səsi,

Təbiət adamın üzünə güldü.

Kəndlinin əkməyə artdı həvəsi,

Hər tərəf ətirli, qönşəli güldü.

Lalənin tacında şeh şamı yandı,

Arılar çiçəkdən, çiçəyə qondu.

Kərəmin içində sevgi oyandı,

Yan-yörə hamısı cənnətə döndü.

                                                      

Baxdı mənzərəyə doyunca baxdı,

Çoxdan gözləyirdi nazlı baharı.

Artıq yaxınlaşır evlənmək vaxtı,

Gəldi xəyalına vəfalı yarı.

Əzizim sənə dağlar,

Şeh düşüb sənə dağlar.

Tutaydım yar əlindən,

Çıxaydım sənə, dağlar.

Necə də gözəldir sevdiyim mələk,

Qıvrım hörükləri topuğa çatır.

Hərdən toy barədə söhbət düşəndə,

Elə bil dəryada gəmisi batır.

Havatək tutulur qaşı-qabağı,

Baxışı gözümdə hey alovlanır.

Yollanır bulağa hər axşam çağı,

Yanağı işvədən od kimi yanır.

Gəldi göz önünə nişan gecəsi,

Mağar bəzənmişdi bayramsayağı.

Sevincdən gülürdü hamının üzü,

Üzük gözləyirdi qızın barmağı.

Götürdüm üzüyü utandığımdan,

Əldən buraxmadım daha üzüyü.

Hürzadın əlini əlimə aldım,

Taxdım barmağına baha üzüyü.

Durub təbrik etdi Hürzadı hamı,

Şirin çay içildi nişan gecəsi.

Coşdu cavanların eşqi, ilhamı,

Yayıldı aləmə nişanın səsi.

Basdı sinəsinə aşıq sazını,

Söz qoşdu, söz dedi məclis əhlinə.

Mağarda ucaltdı xoş avazını,

Məclisi beləcə aldı əlinə.

Bu gün oturmuşam bəylik taxtında,

Sənin bu müqəddəs taxtın mübarək.

Bəxtinin ulduzu göz qamaşdırır,

Düyünü açılmış bəxtin mübarək.

İçimdə tığlanıb ləl ətək-ətək,

Sevinclə döyünür köksümdə ürək.

Bax bu gün yadından çıxmasın gərək,

Nişan üzüyünü taxdım, mübarək.

Qoru qismətinə düşən ulduzu,

Tarixdə az olub yazıya pozu.

Qonmasın üstünə qəm-qüssə tozu,

Kədəri qatlayıb yıxdın, mübarək...

Şəfəqdən nur alıb ayna camalı,

Bəs niyə görəsən qara qabaqdı.

Məhəbbət bağında gəzir havalı,

Düyünə düşübdür açılmır bəxti.

Gəl belə darıxma gülüzlü yarım,

Qışın oğlançağı gələrmi bahar.

Sən mənim ürəyim, əhdim, ilqarım,

Bağlı qapıları bağlayan açar.

Hər şey zühr eləyir öz vədəsində,

Vaxtında açılar düyünlər gülüm.

Vüsal güllərini öz vədəsində,

Yolunu azdırar deyənlər, gülüm.

3

Yollarına gül düzmüşəm,

Qoxla, qadasın aldığım.

Məndə olan sədaqəti,

Yoxla, qadasın aldığım.

Qız, dönmüsən aya, günə,

Gəl bir gedək göy çəmənə.

Ürəyimi verim sənə,

Saxla, qadasın aldığım.

Bülbül həsrət qalıb gülə,

Cavan ömrü vermə yelə.

Eşq evimi bilə-bilə,

Yıxma, qadasın aldığım.

Vəfasız olsan Əvəzə,

Yadlar bilib gülər bizə.

Şeytan-suqıl deyən sözə,

Baxma, qadasın aldığım.

Bir axşamçağında bulaq başında,

Bir qarı Hürzadı toruna saldı.

İfritə yol tapdı qəlbinə girdi,

Axırda ağlını başından aldı.

Turanı görmürsən gözlərin kordu,

Bir pələng biləkli, bir qurd ürəkli.

Zalımın balası uca çinardı,

Pəhlivan cüssəli, enli kürəkli.

Nə olsun qaynındı, qoy olsun qaynın,

Şikar ovlamağ qartal gərəkdi.

Sən belə fürsəti vermə əlindən,

Qisməti yeməsən çürüyəcəkdi.

Ona aşiq olur bir quru daş da,

Sən niyə mehrini salmırsan ona.

Mənim gözüm düşür ona bu yaşda,

Sən niyə məşuqə olmursan ona!

Çatdırdı özünü Turanın qarı,

Bu xəcalət nədi, tər tökmək nədi.

Bir də ələ düşməz ömrün baharı,

Həyalı qız kimi gözün yerdədi.

Hünərli olasan gərək sən indi,

Bilirəm, hələlik  əzab çəkirsən.

Qəm yemə, tezliklə Hürzad sənindir,

Verilən qisməti gərək yeyəsən.

İstəsən xoş keçər günün həyatda,

Əməl et sən mənim dediklərimə.

Ömrünə calansın sən bir həyat da,

Sevinc dostun olsun qəmin yerinə.

O, gözəl layiqdir səntək oğlana,

Ömürdə gəncliyin öz aləmi var.

Bir də doğmayacaq səni o ana,

Bir də görməyəssən süzgün baxışlar.

Küpəgirən qarı, ifritə qarı,

Turanı yolundan azdırdı axır.

Əlləşib, çalışıb yıxdı hasarı,

Kərəmə də quyu qazdırdı axır.

Yüklədi boynuna yağlı minnətdən,

Daha  cəsarətli, möhkəm ol indi.

Tezliklə Kərəmin işini bitir,

Gözəllər gözəli Hürzad sənindir.

                                                                                                           

Qarının sözləri ağlına batdı,

Nadanlıq Turanı cənginə aldı.

O şəhvət düşgünü, itən qayıtmaz,

Bir yüngül qadının əsiri oldu.

Qara zurna haray saldı,

Səhərçağı dağa, daşa.

O gözəli sevən aşiq,

Bir də baxdı qələm qaşa.

Toy başı çıxdı qabağa,

Baxdı sola , baxdı sağa.

Çal-çağırlı belə günlər,

Nəsib olsun nəzlimizə.

Ay oğlan bəyim oğlan,

Arxam, köməyim oğlan.

Allaha şükür olsun,

Yetişdi toyun, oğlan.

Mən aşiqəm pis də var,

Yaxşı da var pis də var.

Dağlamalı davan da,

Tüpürməli üz də var.

Bəyin tay-tuşları yaxşı geyimdə,

Bəyə yaraşırdı yaxşı geyim də.

Sağdış sağ tərəfdə, soldış da solda,

Gözləri qalardı qız gələn yolda.

Gəlin ər evinə ağappaq donda,

Camalı örtülü gələrdi onda.

Qurban kəsilərdi ayaqlarına,

Xına yaxılardı barmaqlarına.

                                                                                                                

Qapının ağzında boşqab qırardı,

Bəy də alma atıb onu vurardı.

Bir iman yiyəsi ağbirçək qarı,

Qənd-noğul atardı gəlinə sarı.

Göydə qapardılar dəcəl uşaqlar,

Bizə vermədilər macal uşaqlar.

Bəy gəlib rubəndi açardı bu dəm,

Qaçardı kənara kədər, qüssə, qəm.

Üzünü tutardı gül üzlü yara,

Deyərdi:  -Son qoyduq biz intizara.

Qaytar gətirdiyin büllur qabları,

Mənə büllur kimi məhəbbət gətir.

Mən səndən umuram dövləti, varı

Şan-şöhrət yerinə ləyaqət gətir.

Açsın qollarını vüsal çağları,

Bəxtimiz görməsin hicran dağları.

Qönçə dodağında təzə dağ qarı,

Qəlbində sönməyən hərarət gətir.

Qıyma eşqimizə qəm tozu qona,

Qoyma sevgimizi yetişsin sona.

Mən mərd ata olum, sən gözəl ana,

Körpə bəsləməyə dəyanət gətir.

Qırmızı lalətək allandı gəlin,

Gərdəyin dalına yollandı gəlin.

Qız evindən xonça gəldi,

Löyün-löyün, əlvan-əlvan.

Zəmin gecə eşqə düşdü,

Neçə ərgən, neçə cavan.

                                                                                                           

Meydan açdı aşıq Temir,

Nə dedisə saza dedi.

Ürəyindən keçənləri,

Bəy oğlana, qıza dedi.

Xoşbəxt olun, balalrım,

Bu dünyada, bu dünyada.

Qəlbinizdə yer verməyin,

Nə yamana, nə də yada.

Dayağınız olsun Vətən,

Yaxşı baxın özünüzə.

Yolunuzu kəsməsin çən,

Tor gəlməsin gözünüzə.

Dəyərli söz dedi təzə gəlinə,

Alnın açıq olsun, üzün ağ gəlin.

Sən tövhə gəlmisənOğuz elinə,

Çıxmasın bu evdən səs-soraq gəlin.

Çalış əl-ayağın müdam düz olsun,

Cəhd etmə sözlərin acı söz olsun.

Könlünün evində bahar yaz olsun,

Yansın otağında çılçıraq gəlin.

Zənən gərək ağzı-burnu düz olan,

Ağzından nə çıxsa xoş avaz olan.

Temirin döşündə sinəsaz olan,

Yansın yar evində gur ocaq, gəlin.

Qaynənələr xeyrinizə söz deyər,

Qaynənəmin xətrinə dəyməyin.

Yaxşı olun, qorxmayın ki, göz dəyər,

Qaynənəmin   xətrinə dəyməyin.

                                                                                                           

Əllərində gömgöy olub damarlar,

Barmaqları yüzünüzü tumarlar.

Onlar sizdən bir xoş kəlmə umarlar,

Qaynənəmin  xətrinə dəyməyin.

Cəfakeşdi sübhdən durar qaynənə

Gün çıxmamış işi yorar qaynənə

Nəvələrə hayan durar qaynənə

Qaynənəmin  xətrinə dəyməyin

 Ana südü cəsarətdi qeyrətdi

Körpələrə döşünüzdən süd verin

O süd bizə qəhrəmanlıq öyrətdi

Körpələrə döşünüzdən süd verin

Anam gəlin o çağanı əmizdir

Sənin südün təmizlərdən təmizdir

Safdır pakdır müqəddəsdir əzizdir

Körpələrə döşünüzdən süd verin

Övladları sağlam ana böyüdər

O zəhmətdən gəlməz cana böyüdər

İnək südü buzov dana böyüdər

Körpələrə döşünüzdən süd verin

Oturub gərdəkdə bəyin gözləyir

Bəzəkli – düzəkli qələm qaş gəlin

Üstünü – başını hey təmizləyir ,

Mərcan gözlü gəlin , uzun saç gəlin

Bəy gəlin yanına yollandı gecə

Həsrətlər qovuşdu vüsala burda

Balığı buraxdı suya gizlicə

Qəlbi sakitləşdi çatdı murada

                                                                                                      

Saldı qollarına boynuna yarın

Pəmbə dodaqlardan busələr aldı

Girdi ehmallıca qoynuna yarın

Yenidən dalbadal  qələbə çaldı

İlahi , necə də xoşbəxtəm dedi

Vaxt gəldi yetişdi biçildi zəmi

Elə bil yenidən dünyaya gəldim

Əridi kədərim üyüdü qəmim

Yenə müğəninin səsi ucaldı

Hər sözü ürəyə axdı yağ kimi

Çalıb oxumaqdan yeni güc aldı

Sözlər çözələndi gur balıq kimi

Sən saydığını say fələk nə sayır

Nə qanlar tökübdü bu zalım fələk

Neçə gülüstanı heşan eyləyib

Qanqallar əkibdir bu zalım fələk

Hər gün dəyişirdi Hürzadın halı

Qarnının sözləri rahat qoymurdu

Qaş-  qabaqlı olub ayna camalı

Turana sevgisi eşqi soymurdu

Kərəmdən qaçmağa bəhanə gəzir

Üz – üzə , göz – gözə dayanmır qəti

Bəzən də hikkədən titrəyib əzir

Getdikcə sönürdü ilk məhəbbəti

Burda dilə gəldi dözmədi kərəm

Sənin işlərindən çürüyür bu can

Ürəyim yaradı ciyərim vərəm

Bu dərd bədnimdən çıxmaz heç zaman

                                                                                                    

Bir vaxt məni ovsunlayıb

dilə tutan deyilsənmi ?

Qonşu qızla həmdəm olub

ara qatan deyilsənmi ?

Nur yağırdı üz – gözündən

Doymaq olmurdu sözündən

Sən çəpərin o üzündən

Qaş – göz atan deyilsənmi

Qaymaq dodaq şırmayı saç

Hörüklərin qulac – qulac

Eşqimizə bir süfrə aç

Vuran tutan deyilsənmi

Niyə solub əsmər yanaq

Nə məzə var nə kef damaq

Məni eylədin Lələdağ

Əhdə çatan deyilsənmi

Hürzad ayılmışdı öz varlığından

Bəs nə vaxt bu işin sonu olacaq

Məst idi qarının ustalığından

Harda batıb qaldı görən kor ocaq

Artıq qonşularda duyuq düşmüşdü

Niyə havalanıb bu gəlin görən

Yoxsa göy yarılıb göydən düşübdü

Kimdir ara qatan araya girən

Qaynənə quruyub naçar qalmışdı

Hansı diliyanmış söz deyib buna

Xiffətdən saralıb gül tək solubdur

Bəlkə də nə bilim göz dəyib buna

                                                                                                     

Çox dedim ki evlən oğul

Mənə də hayandı gəlin

Gecə - gündüz şölə saçan

Nurlu çıraqbandır gəlin

Bir aydı gəldiyi təzə

Nə qaldı vurmasın üzə

Bizim abad evimizə

Deyirki virandı gəlin

Qaynatanın halına bax

Yolunmuş saqqalına bax

 Bəxtəvərin qoluna bax

Sanki pəhləvandı gəlin

Hürzad yarıladı Turanı

Bu cəmdək nəyə gərək

Səndə hünər – təpər hanı

Bəy oxşaya bəyə gərək

Mən səni belə qorxaq

 Ağ ürək bilməz idim

Əzəldən də bilsəydim

Bu görüşə gəlməz idim

Bir qazanda qaynamaz

İki qoçun başı bil

Fürsəti vermək olmaz

Girəvədi naşı bil

O şəhvət düşkünü itdən qayıtmaz

Bir pozğun qadının felinə düşdü

Ülvi məhəbbətə əhdə - peymana

Xəyanət edənin əlinə düşdü

                                                                                                          

Belə bir fürsəti əldən vermədi

Qızmış gözlərini qızıl qan örtdü

Ayağı altında yeri görmədi

Keçdi içəriyə qapını örtdü

Şirin yuxudadı biçarə Kərəm

Ruhu göylərdədi şərdən xəbərsiz

Ulduzlar sayrışır əngin səmada

Ay da öz yerində yerdən xəbərsiz

O namərd dayanıb əlində bata

Söndürmək istəyir yanan ocağı

Çalışır bu qatil arzuya çatar

Poza dəmdəsgahı gözəl növrağı

Əcəl mısıdıbdı hey marıtdayır

Bir canı almağa məqam gözləyir

Bircə anı da olsa gözdən qoymayır

Döşənib ardınca onu izləyir

Bu dəm qulaqlara sədalar gəldi

Qayıt bu sevdadan qayıt amandı

Göylərdən – yerlərdən nidalar gəldi

Qayıt bu sevdadan qayıt amandı

Ogecə bir mərə yatmadı quşlar

Buluddan süzülərnarın yağışlar.

Narahat oldular hətta bayquşlar,

Qayıt bu sevdadan qayıt amandı.

Hərəkətə gəldi dəli küləklər,

Məhv olmuş arzular , nakajm diləklər.

Gəldi dəstə-dəstə hüri mələklər

Qayıt bu sevdadan qayıt amandı.

                                                                                                                

Haray kimə çatır, ün kimə çatır,

Bu qədər yalvarış ona çatmayır.

İldırım gurlayır, şimşəklər çaxır,

Bu qədər yalvarış ona çatmayır

Gəldi xəyalına Hürzadın sözü,

Yenidən canına vəlvələ düşdü.

İstədi sakitcə söndürə közü,

Həqiqət canının köksünü deşdi.

Baltanı qaldırdı , endirə başa,

Dəli tufan qopdu, ildırım çaxdı.

Tutduğun baltanı çırp qara daşa,

Qardaşın Kərəmin gündüzü yoxdu.

Aman Allah bu nə dəhşət,

Qardaşı öldürüb günaha batma.

Əcəl can almağa yaman tələsdi,

Yenə bir səs gəldi vaxtı yubatma!

Qatilin qorxudan əlləri əsdi,

Balta qalxıb enən kimi.

Baş bölündü iki yerə,

Aman Allah bu nə dəhşət

                     bu nə vəhşət

Qan fışqırdı hopdu yerə,

O vəhşilər canilər.

Kərəmin cəsədini bir palaza bükdülər

Aparıb samanlıqda bir quyuya atdılar,

“Arzu kama çatdılar”.

Axşamçağı hay salıb,

Kərəm itib, dedilər.

Kərəm batıb, dedilər

Çay aşağı axıtdılar,

Çay yuxarı axtardılar.

                                                                                                               

Həqiqəti gizlədərək

Xeyli müddət vaxt aldılar

Bais oldu qana Hürzad,

Belə dedi ona Hürzad

Qardaşına qəsd edən kəs,

Mənə  qəlbən sevə bilməz

Dönük çıxdı Hürzadına,

Turan qaldı yana-yana...