Uşaqlar dünyanın sevincidir
Uşaqlar dünyanın sevincidir
Uşaq
bir tövhədir könül bağından
Mehriban baladır yatır beşikdə
Təbəssüm süzülur gül dodağından
Uşaqsız darıxar ev də, eşik də.
Aqillərimiz, ulu peyğəmbərlərimiz uşağın
qayğısına qalmağı, onu sağlam, bilikli, bacarıqlı, əməksevər,vətənpərvər,
sözübütöv böyütməyi tövsiyyə etmişlər.Axı bugünki uşaqlar gələcək gənclər
ata-analar, ziyalılar,vətənin keşikçiləri olacaqlar.Ona görə də uşaqlara lap
kiçik yaşlarından şəxsiyyət kimi baxmaq, onların suallarına doğru-düzgün cavab
vermək, qəlbinə dəyməmək atanın,ananın,müəllimələrin bütün insabların müqəddəs
borcudur.
Böyük şairimiz H.Cavidin “Qız
məktəbində”adlı şeirində məktəbli balaca Gülbaharın dediyi kimi:
Başqa sevdiklərin, nasıl, yoxmu?
Var.
Kimdir onlar?
Anam,babam,müəlliməm,bir
də bütün insanlar.
Bəli, ata,ana,müəllim,
bütün insanlar uşaq şəxsiyyətinə böyük qayğı göstərməlidirlər,onların könlünü
sındırmamalıdırlar.
Şair
demişkən:
Kimsənin qəlbinə çalış toxunma,
Könül bulandırmaq cəsarət deyil...
“Bir uşağın göz yaşını dünayaya dəyişmərəm”
deyən
mudrik insan bütün insanları usaq sexsiyyetinə hörmət və etiram etməyə
çağırmışdır. Uşağın ağlama səsini eşidən Məhəmməd peyğəmbər namazını tez qurtarıb.
Ustad
Aşıq Ələsgər bəşər övladını bir-birinə can deyib, can eşitməyə çağırmışdır.
Can deməklə candan can əksik olmaz,
Məhəbbət artıran mehriban eylər
Çor deməyin nəfi nədir dünyada,
Abad
könülləri pərişan eylər.
Müstəqil Respublikamızda həyata keçirilən təhsil islahatının ilk
addımı təhsilin humanistləşdirilməsi, müəllim-şagird, şagird-müəllim
münasibətlərinin insaniləşdirilməsidir. Bu, təhsil işçilərinin, əsasən
müəllimlərin nəinki birinci dərəcəli
vəzifəsinə,eyni zamanda onların muqəddəs borcuna, fəaliyyətinin məğzinə
çevrilməlidir.
Müəllim adını daşıyan hər
bir pedaqoq “Insanlıq emalatxanası” olan məktəbin aparıcı
qüvvəsidir. Ona görə ki, dərin bilik, möhkəm bacarıq, yüksək tərbiyəlilik
zirvəsinə gedən yol dərsdən keçir, muasir tərbiyənin ziyası ilə işıqlanır, müəllim yaradıcılığı ilə cilallanır, büllurlaşır.Dərsin”sükançısı”nüfuzlu,
qayğıkeş, yaradıcı müəllimdir.
Pedaqoji
təfəkkürün inkişafı dərsdə özünü büruzə verir.Dərsdə şagird özünü sərbəst hiss
etməli,bildiyini deməkdən çəkinməməli, müəllimdən “Sənin başın boşdur,səndən
heç nə çıxmaz”kimi yöndəmsiz,yava sözləri eşitməməlidir.Təhqiredici kəlamlar
əvəzinə “Sən xeyli fəallaşmısan”,”Sənin yaxşı yaddaşın var” ,“Belə getsə sən
əlaçı olarsan”, ruhverici sözləri müəllim şagirdə deməlidir.Bunun üçün müəllimdən
böyük ustalıq, pedaqogikanı,psixalogiyanı, öz fənnini yaxşı bilmək, təmkin.ağıl,hikmət
və ədalət kimi sifətləri özündə cəmləşdirmək tələb olunur.
Müəllimin nüfuzu, onun şəxsiyyəti o zaman
dəyərli olur ki, o,yüksək ictimai
şüura,siyasi mədəniyyətə,dərin
elmi zəkaya, mənəvi zənginliyə,əxlaqı saflığa və ləyaqətə malik olsun.
Müəllim təlim-tərbiyə prosesində əsas
simadır.Öz üzərində çalışan,daim axtarışda
olan ,həmişə yeni fikirlə
sinifə daxil olan hazırlıqlı və yüksək şəxsiyyətli müəllimlər həm şagirdlərin,
həm valideyinlərin, həm də ictimaiyyətin hörmətini qazanır,işlərində yaxşı
səmərə əldə edirlər.
Məhz buna görə də müəllimin nüfuzu,şəxsiyyəti,
qayğıkeşliyi,mehribançılığı,ziyalılığı şagirdlərin təlim-tərbiyə prosesində
mühüm rol oynayır.Bütün gözəl sifətlərin sahibi olan müəllimin əlindən heç vaxt
“zay”məhsul çıxmaz.Ona görə ki belə pedaqoqların beynini dünyanın ən böyük xoşbəxtliyi gicəlləndirə
bilmədiyi kimi, ən böyük faciə və bedbəxtliyi də sarsıda bilməz.Sadalanların hamısı insan həyatında,
cəmiyyətdə, təbiətdə baş verəcək hadisələri, qanunauyğunluqları bilən adam
özünü həmişə toxtaq saxlamağı bacarır və başqalarını da öz ardınca aparır.
Uşaqların
daxili keyfiyyətləri müəllim tərəfindən öz vaxtında kəşf edilməli,
uşaqları mənfi sifətlərdən qorumaq yolları, metodları, priyomları
tapılmalıdır.Bunun üçün uşağın bütün keyfiyyətləri ələkdən, süzgəcdən keçməlidir.Müəllim
ta qədim bünövrədən xalqın gözündə kamil sayılıb.Onun bütün hərəkətləri başqa
peşə sahiblərindən tez gözə dəyir.Müəllimin danışığı, oturuşu, duruşu,geyimi,
şagirdlərlə davranmağı həmişə izlənib.
Müəllimdən bir xoşagəlməz söz yaxud hərəkət
eşidəndə deyiblər:
“Bu da müəllim!”.
Müəllim cəmiyyətin bilikli, bacarıqlı,
mədəni üzvüdür.Ona görə də o, xalqın gözündə humanistdir,mülayimdir,mehribandır,sadədir.Belə
keyfiyyət və xasiyyət sahibi olan müllim ucadan danışmaz, acı sözlə könül
sındırmaz, kimsənin qəlbinə toxunub onu incitməz.
Müəllim sinifdə əsas simadır.O,
şagirdlərinqəlbindəböyükdür,uludur,yenilməzdir.Müəllim ustaddır.
Ulu Öndərimiz Heydər Əliyevin sözü ilə desək:
“Müəllimlik
çox şöhrətli bir sənətdir”.
Həqiqi
müəllim olmaq cəmiyyət üçün doğurdan da çox qiymətlidir.
Mən müəllim
adından uca ad taımıram!”
Belə yüksək ada layiq olan şəxs - müəllim
şagird şəxsiyyətinə hörmət və ehtiramla yanaşmalıdır.Müəllim şagirdin
qabiliyyətini ,bacarığını, istedadını, nəyə qadir olduğunu üzə çıxartmaqda
mahir olmalıdır.Apardığım müşahidələr nəticəsində öyrənmişəm ki, mənəviyyatı
zəngin olan müəllimdən heç kim narazılıq etmir.
Şagird sinifdə müti olmamalıdır.Düzdür,
müəllim hakim sinifə mənsubdur.Sinifdə onun dediyi söz,verdiyi göstəriş, şagirdlər
tərəfindən sözsüz yerinə yetiilməlidir.Müəllim metod seçməyi
bacarmalıdır.Təhsil islahatlarının tələblərinə uyğun hərəkət
etməlidir.Passivlikdən fəallığa, ənənəvilikdən interaktiv üsula,fəal təlimə
keçməlidir.Tədbir tökməkdə, səbirli olmaqda, nəzakətli davranmaqda, mərhəmət
göstərməkdə hamıdan yüksəkdə durmalıdır.
Məsələn: Müəllim lövhəyə
səhvən yazır: 2x7=21. Şagird dərhal
səhvi tapır və müəllimə deyir:
Müəllim,
axı 2x7=14 edir.
Əgər müəllim şagirdə otur
aşağı, mənim səhvimi tapana bax desə inamını itirər.Bax bu yerdə müəllim
vəziyyətdən çıxış yolu tapmalıdır.
-Əhsən!Mən özüm
qəsdən səhv yazdım ki, görüm səhvimi tapacaqsınız , yoxsa yox! Bax budur ,
metod.Müəllim dəmirçi kürəsində bişən dəmir kimi bişməlidir ki, bir balaca
çətinliyə düşən də həyatda büdrəməsin.
Xatirimdədir,1957-ci
ildə Bakının 44№-li məktəbində təcrübə keçirdik.O vaxt mürəkkəb qabı, qələmlər,
partanın üstündə kərtilmiş yerdə olardı.
VII sinifdə açıq dərsim
idi.Metodistlər, qrup yoldaşlarım arxa cərgədə əyləşmişdilər.Dərsin təhlili
mənim taleyimi həll edirdi.”3”
qiyməti alsaydım mənim təqaüdüm kəsilirdi.Dərsdə suallara cavab verə bilməyən
bir şagirdə “2”
qiymət yazdım.Bu şagirdi narahat etdi.O, yerindən durdu, partanın üstündəki
mürəkkəb qabını götürüb gəlib qənşərimdə dayandı:
-Müəllim. Xahiş edirəm,
alın bu badəni nuş edin!
Mən çıxılmaz vəziyyətə düşmüşdüm.Lakin
səbirli olmaq hikkəmi cilovlamaq dadıma çatdı.
İndi gəlin açıq danışaq.Bu gün gənc
müəllimlərimiz necə yetişir? Çoxları cıdanı çuvalda gizlətsələr də fakt
faktlığınga qalır.
Yadımdadır VII sinifdə oxuyan “Q”-nın
əlindən dad aman çəkən fizika müəllimi onu həmişə danlayır,gözümçıxdıya salır
və rübdə “2”
qiymət verirdi.Bir dəfə mənə məlumat verdilər ki. “Q”ikinci mərtəbədən xalçanı
endirdi.Maraqlandım.Aydın oldu ki, xalça sahibi xalçanı Balkondan asıb günə
verirmiş “Q” gedib bir yerə pişik tapır və gətirib xalçanın üstünə atır.Pişik
xalça yuxarı dırmaşdıqca, xalça sürüşür aşağı.Fizika fənnindən
“qeyri-kafi” qiymət alan
şagird,”təsir əks təsirə bərabərdir
qanunun”dan məharətlə istifadə edir.Deməli, şagirdin düşünmə tərzi var.Onun
başqa qabilliyyəti də olmamış deyil.Bunları üzə çıxarmaq üçün kamil müəllim
olmalıdır.
Uşaqlar lap kiçik
yaşlarından hər işi həvəslə özləri görmək istəyirlər.Corabını, ayaqqablarını tərsinə
geyinsə də özü geyinmək , xörəyi qaşıqla özü yemək , çantanı özü götürmək
istəyir.Lakin ata-ana bu həvəsini uşaqların gözlərində qoyurlar,onları incidir,
üstlərinə qışqırırlar:
Sən özün yemək yeyensən üst
– başını batırassan .Sən corab geyinənsən,ilməsini qaçırarsan.Sən ayaqqabı
geyənsən, dabanını əzərsən və s.Bundan sonra da uşaqlar corab geyinmək, xörək
yemək, su içmək istəyəndə anasını köməyə çağırır.Axı anası deyib ki, Sən özün
bunları bacarmazsan.
Siz hamınız “Cırtdan ”nağılını
bilirsiniz.Lakin o ele-belə nağıl deyil.Orada mətləblər var.Tənbəl hesab
etdiyimiz Cirtdan ağıl dəryasıdır, hikmət sahibidir.Cırtdan əməyi sevir,
dostları ilə oduna getmək arzusundadır.Amma Cırtdanın nənəsi onun bu arzusuna
mane olur.Nənə Cırtdanın dostlarına yağ yaxmancı verməkıə Cırtdanı eqoistləşdirir,tənbəlləşdirir,əməyə
olan həvəsini öldürür.
Baxın,meşədə hamı odun
yığır ,şələ tutur, lakin Cırtdan əlini ağdan-qaraya vurmur.Ondan soruşurlar:
-Cırtdan, niyə dayanmısan,
şələ tutmursn,
-Nənəm sizə yağ yaxmancı
verib ki, mənim də odunumu yığasınız və götürəsininz,deyir.
Amma Cırtdanın bununla
yanaşı başqa düşünmə tərzi qabilliyyəti , vəziyyətdən çıxmaq bacarığı da
var.Fəlakət qapanda sarsılmır, ağlına söykənir, dostlarını divin əlindən xilas
etməyə müvəffəq olur.O, böyüklərdən eşitdiyi yumurta gec həzm olunur,ifadəsini
həyatda tətbiq etməyi bacarır.O bilir ki, yumurta gec həzm olunan qida maddəsi
olduğu üçün Cırtdanı yatmağa qoymayacaq.Ona görə də o divdən yumurta qayğanağı
istəyir.
Vaxt qazanmaq üçün də ciddi
fikirləşir.
Divin kim yatmış , kim oyaq?sualına
Cırtdan cavab verir.
-Hamı yatmış, Cırtdan oyaq!
-Cırtdan nə üçün oyaq?
-Nənəm gedib çaydan mənə
xəlbirlə su gətirərdi,mən də içib yatardım.Cırtdan nə üçün “xəlbiri” nəzərdə
tuturdu.O, bilirdi ki, xəlbirdə su gətirmək qeyri-mümkündür.Divin başı
qarışacaq xəlbirə su doldurmağa, Cırtdan qazandığı vaxtdan səmərəli istifadə
etməklə dostlarını xilas edəcəkdir.
Yüzlərlə belə misallar gətirmək olar.
Sözümün
canı odur ki, uşaqlar ailədə dərindən öyrənilməlidir, onun arzularına diqqətlə,qayğıyla
yanaşılmalıdır.Şagird müəllimdən mərdliyi, sərtliyi, eniş-yoxuş çıxmağı,
gözəlliyə baxmağı, erkən yaşlarından öyrənməlidir.Valideyn uşağı məktəbə,
məktəb isə onları həyata hazırlayır.Hər iki tərəf bilməlidir ki, uşaqlar
dünyanın sevincidir, onların sevincini almaq günahdır.Bu gün təhsilimizə Dövlət
qayğısı danılmazdır.Yeni məktəblərin inşası, köhnə təhsil ocaqlarının əsaslı təmiri,dünya
standartlarına cavab verməsi sevindiricidir.
“Bilik günün”də ölkə başçısı cənab İlham Əliyev Bakı
şəhəri M.Müşviq adına 18№-li məktəbdə olarkən demişdir:
-Şagirdlərin bilikli,bacarıqlı olması müəllimlərdən
asılıdır.
Gərək şagirdlər yaxşı oxusun, müəllimlər də
səmərəli işləsinlər.
Əvəz Mahmud
Lələdağ
Комментарии
Отправить комментарий