Bu dərdi çəkənə ver kitabı 3

Bəsdir, qaldıq intizar

Dünya narahat olanda

Çörəyim narahat olur.

Sevincim qəmə dönür,

Ürəyim narahat olur.

Oğlum narahat olur,

Qızım narahat olur.

Dilimə düyün düşür,

Sözüm narahat olur.

Yuxum ərşə çəkilir,

Gözüm narahat olur.

Telləri min havalı

Sazım narahat olur.

Əsəblərim gərilir,

Qanım narahat olur.

Yatağıma qor dolur,

Canım narahat olur.

Atın silahları, insanlar!

Ömrə qənimdir silahlar.

Görün, yurdsuz-yuvasız,

Evsiz-eşiksiz nə qədər insan var?

Atın silahları, insanlar!

Silahlar dünyanın

Köksünü yaralayıb.

Gülü bülbüldən,

Bülbülü güldən sitəmilə aralayıb.

Dünənimə dağ çəkib.

Könlümün baxçasında

Hicran əkib, dərd əkib.

Bombalar müqəddəs torpağın

Hamar sinəsinə sancılıb,

Çinarın qolunu qırıb, yanına salıb.

Güllələr bağın iliyinə işləyib,

Güllərin bağrını deşikləyib.

Qəlpələr atamın dizinə dəyib,

Üzünə, gözünə dəyib,

Sifəti yarğanlanıb.

Gözəlliyi görən gözləri

Çanaqlanıb, oyulub.

Tərlan gözlərin yerinə

Şüşə göz qoyulub.

Dünya yenə narahatdır.

Hava yaman bürküdür.

Yaxamdan asılan

Qəm-kədər yüküdür.

Barıt qoxusu gəlir burnuma,

Qara sancılar dolur qarnıma.

Hardasa vicdanı paklığa

Göz yumur qəddarlıq.

Hardasa günahsız qanlar axır.

Ay yerin hüsnünə qəzəblə baxır.

Hardasa qardaş qırğını salıb

Qəlbi daşlar, üzü sərtlər,

İnsan qanına susayan namərdlər.

Hardasa qan su yerinə axır,

Hopur torpağa.

Hardasa imdad istəyir

Məsum baxışıyla bir çağa.

Hardasa bir ocaq sönür,

Bir yurd yeri sökülür.

Allah, yuxulu körpələrin üstünə

Göydən alov tökülür.

Atın silahları, insanlar!

Bəsdir, qaldıq intizar!

Bəsdir, çəkdik ahu-zar!

Nahaq qan tökənlərə

Nifrətim var!

Yurdumda turp əkənlərə

Nifrətim var!

Atın silahları, insanlar!

İlahi

240 aydır yaram sağalmır,

Əlim ətəyində qalıb, ilahi.

Yağının tıfağı hələ dağılmır,

Sar gəlib gülşəni alıb, ilahi!

Niyə biganəyəm, niyə bilmirəm,

Düşmənin çırağı sönmür, ilahi

Haqdan gələn sözü deyə bilmirəm

Ürəyim Vətəndən dönmür, ilahi!

İçimi göynədir yurd intizarı,

Nahaqdan töküldü ərlərin qanı.

Yaman can atıram Vətənə sarı,

Yol tapa bilmirəm nədən, ilahi?

2008

Bir əsirin dilindən

Erməni vəhşiliyi

Cəhənnəm əzabı çəkirəm burda,

Səhər dərd verirlər, axşam işgəncə.

Bir ünüm göydədir, bir ünüm yerdə,

Nə ağıl qalıbdı, nə də düşüncə.

Burda qulaq kəsib, diş sındırırlar,

Mayanın üstündə daş sındırırlar.

Əzab vermək üçün «baş» sındırırlar,

Qoymurlar yatmağa gecə keçincə.

Cavanlar çarmıxa çəkilir burda,

Bədən ilmə-ilmə sökülür burda,

Dodaqlar qıyıqla tikilir burda,

Döyürlər, söyürlər canı çıxınca.

Leş-leşə söykənir doğma vətəndə,

Arzular, diləklər düşüb kəməndə.

Belə zülm edərmi bəndəyə bəndə?

Barmağı sıxırlar adam ölüncə.

Ayaq nallayırlar burda, ay qağa,

İynə yeridirlər ətlə dırnağa.

Sinə tab gətirməz dağ boyda dağa,

Nə gündüz bilirik, nə də ki, gecə.

Bıçaqlar oyurlar burda bəbəyi

Yarıb götürürlər sağlam ürəyi.

Ucuzdan ucuzdur insan əməyi,

Səni incidirlər heydən düşüncə.

Deyib danışmağa söz çoxdur, qağa,

Bizik ki, dözürük bu boyda dağa,

Bir də qayıtsaydım doğma torpağa,

Öpərdim daşını cana gəlincə. 1992

Nədir bizim günahımız nədir, Allah

Qəlbimdə yuva qurub

Vətən dərdi.

Gülşənimin güllərini

yetən dərdi,

Hər yoldan ötən dərdi.

İçimi göynədir yurd yanğısı,

Torpaq harayı

Yad əllərdə inləyir

Xanqızının sarayı,

Vaqifin məqbərəsi.

Məni yandırır-yaxır.

Bu qəmli qaboy səsi.

Köksümü parçalayır,

anaların naləsi.

Xonçası açılmayan,

qızların şivən səsi!

Ağlamaqdan,

gözümüzdə yaş qalmadı.

Talan olan yurdumuzda

Daş üstündə daş qalmadı.

Bağlar yandı çırtım-çırtım,

Budaqlarda quş qalmadı.

Düyünləri açmaq üçün,

Düşünməyə baş qalmadı.

Qəlbimdə yuva qurub

Vətən dərdi,

15 ildir azalmayır,

kəm olmayır,

Bu millətin çətən dərdi.

Bu torpağın sinəsinə

dağ basılıb.

Qəlbi olub qabar-qabar,

cadar-cadar.

Bu həsrətin nə əvvəli,

nə sonu var.

İldə bir yol

Yaraların qaysağını

qoparırlar.

El-obanın qəm yükünü

Qatarlara yükləyirlər,

eldən-elə aparırlar.

Nə faydası?

Ayda bir yol yas qurulur,

Torpaq yası.

Nə faydası?

Yaylağıma köçdü yağı,

Buz bulağın buz suyundan

içdi yağı.

Qüvvətləndi, qanıqlaşdı.

Çörək verdik itirdilər

Sinələri parçalayıb,

Ürəkləri götürdülər,

Böyrəkləri götürdülər.

O, vəhşilər, yırtıcılar

Sağlam qanı sümürdülər.

İgidlərdə qan qalmadı.

Əldən-dildən düşdü əsir,

Əzrayıla can verməyə

Soydaşımda can qalmadı.

Ataların beli sındı,

Oğulları ağaclara bağladılar.

Gəlinlərin sinəsini

çalın-çarpaz dağladılar.

Şir biləkli, qurd ürəkli

oğul yandı, külə döndü.

Min-min evdə ocaq söndü.

Çəmən-çəmən güllərimi

sel apardı.

Zəmilərim vəğən oldu,

Afat gəldi, yel apardı.

İtirmişik bəndimizi,

bərəmizi, yolumuzu,

İtirmişik qocamızı, qarımızı

ulumuzu.

Bu nə əzab, əziyyətdi

biz çəkirik, qadir Allah?

Nədir bizim günahımız,

nədir Allah?

1992

İgid əsgər, möhkəm dayan

Oğul tək keçdiyiniz oddan, alovdan,

Özünüz yandınız, Vətən yanmasın.

Məğrur sinənizi sipər etdiniz,

Doğma yurdumuza kədər qonmasın.

Qisas qəlbimizdə mürt bağlayıbdı,

Fələyin zülmündən qaça bilmirik.

Yanan kəndlərimiz imdad istəyir,

Bizsə düyünləri aça bilmirik.

Qaniçən, başkəsən düşmənə qarşı,

İçimdə cücərib qəzəbim, kinim.

Vətən torpağının bircə qarışı,

Qibləmdi, Kəbəmdi, Məkkəmdi mənim.

Kürədə bərkiyən, alovdan çıxan,

Cəngavər oğullar yada yem olmaz.

Hər işə ağılın gözüylə baxan,

İnsanın arzusu gözündə qalmaz.

Dərd ana südüylə hopub canıma,

Tərlan gözlərimə yuxumu gələr?

Bu topaq uğrunda şəhid olanın,

Məzar torpağından gül qoxu gələr.

Bizə göz dikənin gözü tökülsün

Daş olsun, hörülsün daşa-divara.

Mərdlərin ürəyi sevinclə dolsun,

Namərdin istəyi qalsın avara.

Elimlə-obamla deyib gülərdim,

Kim səpdi üstümə dözülməz dərdi?

Sevinci bölərdim, qəmi bölərdim,

Qönçə güllərimi özgələr dərdi.

Min tufan, qasırğa çıxıb qarşıma,

Yüz ildə millətim yüz yol sınandı.

Göydən tökülsə də alov başıma

Ürəyim Vətəndən çətin sınandı.

Gözümüz görübdü çox çətin anlar,

Amansız yağını, yadı yandırın.

Ölümlə çarpışan igid oğlanlar,

Qələbə tonqalı alovlandırın.

Kömək elə, ey yaradan

Səsi gəlir qulağıma,

Durna gözlü bulaqların.

Eşidirəm harayını,

Başı qarlı o dağların.

Eşidirəm budaq-budaq

Yarpaqları xəzəl olan

Həzin-həzin, için-için,

qan ağlayan,

Naləsini o bağların.

Pendir kimi parça-parça,

bölük-bölük

Bölünübdü torpağımız.

Əldən gedib var-yoxumuz,

Parçalanıb Vətənimiz.

Kimə dedik bu dərdi biz,

Çıxmırdılar üstümüzə.

Daş atdılar bağımıza,

solumuza-sağımıza.

Neçə ildir təhqir olur,

Allah evi-məscidimiz.

Təhqir olur

məzarımız, qəbirimiz.

Döydüyümüz qapı çoxdu,

O tilsimli qapıları,

Üzümüzə açan yoxdur.

Bağlanıbdı əl-qolumuz,

Bağlanıbdı haqq yolumuz.

Kömək eylə, ay Yaradan!

Buxovlardan, çidarlardan

azad elə əlimizi-qolumuzu

Təmizləyək yolumuzu

Daş-kəsəkdən, baş kəsəndən,

Gözümüzə pərdə olan

Duman-çəndən.

Ey Yaradan, oyat bizi!

Dağ Yunisin vaxtı deyil,

Div yuxusu tutub bizi.

Qanadlıyıq, uçammırıq,

Ayaqlıyıq, qaçammırıq.

Düyün düşmüş kələflərin,

Düyününü açammırıq.

Eşidirik elimizin harayını, hayını biz.

Axı niyə verəmmirirk,

O hayların vayını biz?

Kömək eylə, ey Yaradan,

Ürəyimdə bir əhdim var,

Daşa dönəm, gülə dönəm

Doğma yurdun qucağında.

Bircə ovuc külə dönəm,

Mir İsmayıl ocağında.

2007

Atma o gülləni

Atma o gülləni,

Qucağı uşaqlı anaya dəyər.

Bir ellər gözəli,

Bir xanım-xatun sonaya dəyər.

Atma o gülləni,

Toya hazırlaşan bir bəyə dəyər,

Məsum-məsum baxan,

Təzə qığıldayan körpəyə dəyər.

Atma o gülləni

Bağçada açılmaq istəyən

qönçəyə dəyər.

Çəməndə sayrışan

gülə, çiçəyə dəyər.

Atma o gülləni

Onun səsindən,

quşların bağrı yarılar.

Yanında balası

Bir ana ceyran yara alar.

Atma o gülləni

Beşikdə yatan çağa diksinər,

Yuxusu perik düşər.

Talada nazlanan

Lalənin bağrı bişər,

Atma o gülləni!

2007

Xocalı gedən günü

Hansı cəllad, baş kəsən,

Hansı qəddar, qan içən,

Ürəklərə dağ çəkən

Verdi «dağıt» hökmünü.

Buludlar qan ağladı,

Çaylar matəm saxladı

Xocalı gedən günü.

Göylərin gözü doldu,

Könlümün gülü soldu,

Torpaq qanla sulandı,

Yarpaq qana bulandı,

Xocalı gedən günü.

Yada möhtac olanlar,

Gözləri ac olanlar,

Diz çöküb alçalanlar

Od vurdular ocağa,

Beşikdə susdu çağa,

Arzum içimdə yandı,

Axar sular dayandı

Xocalım gedən günü.

Namusum tapdalandı,

Dərdimə dərd çalandı,

Xanımanım talandı

Xocalı gedən günü.

Köksümdən qopardılar

Sevincimi, dərdimi.

Kəsdilər, doğradılar,

İgidimi, mərdimi.

Torpağı şumladılar,

Hissimi damladılar,

Tarixin sinəsinə

Sağalmaz dağ basdılar.

Yuxulu körpələrin

Başlarını kəsdilər.

Hamilə qadınları,

Nizələrdən asdılar.

Bakirəlik, təmizlik,

Əlimizdən alındı.

Qeyrətimiz tutulub,

Zindanlara salındı.

Neçə-neçə toy bəyi

Alışdı, yandı, söndü.

Neçə qızın başından

Gəlinlik tacı endi

Xocalı gedən günü.

Günahsız insanların

Bu tökülən qanların

O toysuz cavanların

Dərdi böyükdür, Allah.

Xocalı faciəsi

Nə ağır yükdür, Allah?

O gecə

Qanlı yanvar günü 90-cı il

Qalıb taleyimin qan yaddaşında.

Özüm necə idim yadımda deyil,

Yeri dəyişmişdi adi daşın da.

O gecə durmuşdu yol ayrıcında

Ölüm həyat ilə, hicran vüsalla.

Qolları sınmışdı ağacların da,

Bənizi qaçmışdı onların, Allah.

O gecə yağırdı güllə yağışı,

Elə bil dünyanın sonu çatmışdı.

O gecə günahsız xalqıma qarşı

Qəddarlıq artmışdı, sitəm artmışdı.

O gecə bulaqlar qan ağlatdılar,

Quşlar səksəkədən yata bilmədi.

O gecə atları cidarladılar,

Yolçu mənzilinə çata bilmədi.

Mənim şirin yuxum ərşə çəkildi,

Ulduzlar söndülər baxışlarımda.

Başıma od yağdı, alov töküldü,

Dondu gözlərimdə göz yaşlarım da.

Mənə bu dünyada torpaqdır əziz,

Gözümdə əridi dağlar, təpələr.

O gecə susmuşdu hayqıran dəniz,

Sahildən küsmüşdü şıltaq ləpələr.

Bakı qan gölünə dönmüşdü gecə,

Neçə qız batmışdı, ana batmışdı.

O fidan gülləri əzən cəlladın,

Yırtıcı caynağı qana batmışdı.

Bir nifrət duası oxuyam gərək,

Gündoğan, günbatan duysun səsimi.

Qansıza kəfənlik toxuyam gərək,

Qoydu gözlərimdə o, həvəsimi.

O gecə oyandı içimdə qeyrət,

O gecə açıldı, ağzımda dilim.

Məndən inciməsin ana təbiət,

Qana qan gərəkdir, ölümə ölüm.

Qanın yerdə qalmaz igid qardaşım,

Qəbrim nurla dolsun, ağbirçək ana!

Mənim şəhid bacım, şəhid qardaşım,

Siz vüqar oldunuz Azərbaycana.

Ağlasın

Xalqımın seçmə oğulları düşmən hiyləsiylə,

Torpaq uğrunda faciəli həlak oldular

Döydü qapımızı yenə bəd xəbər,

Yenə çiynimizdən asıldı kədər.

Ərlərə yasxana düzəltsin bəşər,

Torpaq layla çalsın, göylər ağlasın,

Təbiət başına qara bağlasın.

İlahi, dərd olmaz verdiyin qədər,

Gör neçə ömürü etdilər hədər.

Hər biri bir igid, bir oğul, bir ər,

Mənim bu günümə ellər ağlasın,

Təbiət başına qara bağlasın.

Bu qaboy səsindən dəli olmuşam,

Ağlamaqdan yaman günə qalmışam.

Tərpətməyin, bulud kimi dolmuşam,

İndi də qoy bir az çöllər ağlasın,

Təbiət başına qara bağlasın.

Kömək et xudaya, biz də gün görək,

Verdiyin əzaba dözəmmir ürək.

Nə qanlar eyləyir bu qanlı fələk,

Buludlar yas qursun, sellər ağlasın,

Təbiət başına qara bağlasın.

Kim getdi ərlərin haray səsinə,

Kim yetdi onların son nəfəsinə.

Dəhşətli dağ gördüm, dağlandı sinə,

Çiçəklər ağlasın, güllər ağlasın,

Təbiət başına qara bağlasın.

2007

Ordunu biz hara çəkirik, Allah!

Ay allah bəndəsi, ay insan oğlu,

Əl saxla, şərikli nəyin düşübdü?

Sənin əllərinlə, əməllərinlə,

Dünyanın kələfi düyün düşübdü.

Üç ildir tapılmır kələfin ucu,

Niyə üz döndərib bizdən şad xəbər.

Böhtanlar, yalanlar acıdan acı,

Səhər qara xəbər, axşam bəd xəbər.

Ay allah bəndəsi, ay insan oğlu,

Barı bilirsənmi bu nə kələkdir.

Analar görmüşük sinəsi dağlı,

Bu ölüm, bu qırğın kimə gərəkdir.

Gör nəyin dərdini çəkirik, Allah,

Bu yoldan keçənlər daşa basılır.

Ordunu biz hara çəkirik, Allah,

Şair ürəyimdən zindan asılır!

Görəndə

Səhər-səhər məst eyləyir meh məni,

Allah, bu meh Əyriqardan əsəndi.

Çiçəklərlə dost eyləyir şeh məni,

Allah, bu şeh bizim göydən düşəndi.

Dağların havası böyüdüb məni,

Bədənim bərkiyib buz baltası tək.

Səhərlər gəzmişəm şehli çəməni,

Coşub havalanıb sinəmdə ürək.

Nağdını buraxıb perikdim çölə,

Burda şeh gəzirəm, meh axtarıram.

Kimin ucbatından düşdüm əngələ,

Özüm də bilmirəm nə axtarıram.

Mənim dərdi-sərim ölçüyə gəlməz,

Ulular demişkən söz sözü çəkər.

Acın ac olmasın, tox qəti bilməz,

Dağın dağ yükünü dağ özü çəkər.

Dünyanı dolaşır şair xəyalım,

Aləmin sirləri çox qəribədir.

Hörümçək tor hörür, toxucu xalı,

Zərgərlə nalbəndin əməli birdir.

Hələ də açılmır sirli düyünlər,

Sirr açmaq yolunu Yaradan bilər.

Nahaqqa inanıb haqqı döyənlər,

Haqqı, ədaləti haradan bilər?

Hələ də seçilmir gövhərlə saxsı,

Budaqda yarpaqlar saralır, niyə?

Dilbilməz əlində qalıb yaxası,

Bəs gülün üstünü sar alır, niyə?

Haqsızlıq görəndə yanır bədənim,

Sərçə ərşdən deyir, kürşdən danışır.

Öz dilim başıma bəladır mənim,

İşi bacarmayan işdən danışır.

Xalqın göz yaşını görüb silməyən,

Sevinər sinədə dağı görəndə.

Burnundan uzağı görə bilməyən,

Qara eynək taxar ağı görəndə.

2008

Laçınlılar, tez qayıdın Laçına

Payız gəlib, toy düyünün vaxtıdır,