Kimi

Kimi

Mat qalmışam bu dünyanın işinə,

Gərdiş məni yaman vurdu dişinə.

Adam istər mərd oduna isinə,

Namərd odu soyuq olar, buz kimi.

Mərd oxunu namərd atsa, yanaram,

Yağı yurda addım atsa, yanaram,

Vəfasız yar məni atsa yanaram,

Saxlayaram mən bu dərdi yas kimi.

Ömrüm keçdi qilu-qalda, davada,

Fağır quşlar perik düşdü yuvadan.

Gülşənimi taptaladı  bir nadan,

Əyri gəlib hey öyündü düz kimi.

Namərd oldu doğma yurdun yağısı,

Yurdu talayanın kimdi qağası.

Nə etmədi Hayrapetin dığası?

Dindirəndə dınqıldadı qoz kimi.

Yolum düşə o yaylağa, o dağa,

Sinəm dözmür fələk vuran o dağa.

Həsrət qaldım isti oda, ocağa,

Ocaq daşın yalayaram duz kimi.