Bilmirəm.


Bilmirəm.

Bilmirəm məni Allah yaradıb,
            yoxsa dəmirçi döyüb.
Allah yaradıbsa, niyə məndən əyib?
Yolumu bağlayıb, bəxtimin
            kələfini düyünə salıb.
Neçə illərdir ki, Vətən mənə tamarzı qalıb.
Tapılmır dərdimin dərmanı,
Töküldü igidlərin günahsız qanı.
Hopdu, Soltan bəyin bizə,
Əmanət qoyduğu müqəddəs torpağa
Bir afat küləyi əsdi, cənnət Qarabağa
Xocalının başına göydən od-alov töküldü
Dağların vüqarı əyildi, beli büküldü.
Məni dəmirçi döyübsə, hanı mərdliyim,
Hanı sərtliyim.
Məni yaradan Allah, mən də onun bəndəsi
Niyə Tanrıya çatmır ana fəryadı,
                        vay-şivən səsi.
Canımı alıb qorxu, gözümdən perik düşüb
Ərşə çəkilib yuxu
O şirin yuxuya yadırqamışam
Cələdə çırpınan fağır bir quşam
Qorxumu canımdan qoparıb atmalıyam
Silaha sarılıb Vətənin dadına çatmalıyam.
“Vartanları”, ayağımdan dartanları,
Yer üzündən silməliyəm.
Öləndə də, kişi kimi ölməliyəm!
Bilmirəm məni Allah yaradıb, yoxsa...

Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

Sumqayıt haqqında şeirlər

N. Gəncəvinin əxlaqi-etik baxışları

Əvəz Mahmud Lələdağ Şeirləri