Vəfalı dost tək-tək olar

Vəfalı dost tək-tək olar

Əhd-peyman bağladıq 60 il əvvəl,

Bir gün görüşməsək biz darıxardıq.

Xəbər göndərərdim,  sabah bizə gəl,

Birləşib birlikdə dərdi yıxardıq.

Səni qarşılardım hər an xoş üzlə,

Süfrəmin başında sən oturardın.

Könlünü alardım məzəli sözlə,

Yadların önündə məğrur durardım.

Sinifdən-sinifə əla keçərdik,

Hamı and içərdi başımıza da.

Bəzən kişiləşib qız da seçərdik,

Məhəl qoymaz idik yaşımıza da.

O da xatirimdən çıxmayıb hələ,

Qovurma dürməyi, mağavız qaxı.

Əlimə bir alma düşəndə belə,

Gətirib səninlə bölürdüm axı!

Öküz otarardıq zülmət gecədə,

Hərdən mürgülərdik  dik, ayaq üstə.

Yaman, uzun idi onda  gecə də,

Ancaq biz qoyurduq dağı dağ üstə.

Günorta oturub dincələndə biz,

Ayran düzəldərdi Əbilfəz kişi.

Deyərdik, gülərdik qəlbimiz təmiz,

Amma axsamağa qoymazdıq işi.

Bir gün də yolumuz yaylağa düşdü,

Atları hoyladıq Yalyurda sarı.

Obaya balaca dığdığa düşdü,

O günkü əzabı unutma barı.

Qurdbasan əniklər, çənbər əniklər,

Atlını atından dərhal salardı.

Cumdu üstümüzə nər-nər əniklər,

O itlər  quşu da göydə alardı.

Səbətdə alagöz gilas görəndə,

«Şey satan» kişilər yenə gəldilər

İlahi, uşaqlar necə sevindi,

Elə bil imana, dinə gəldilər….

Axşamlar balaca sərin düşəndə,

Çıxıb aralıqda söhbətləşərdik.

Bəzən söhbətimiz düyün düşəndə,

Düyün açanlarla tez dərdləşərdik.

Başın qarışanda vacib işlərə,

Səni soruşardı, məni görənlər.

Dikdaşın üstündə otduğun yerə,

Gəlib oturmazdı dostum, bir nəfər.

Bax belə can deyib can eşidərdik,

Bircə yatağımız ayrı olardı.

Niyə bu dostluğu biz bada verdik,

Belə soyuqluğa kim inanardı.

Nə oldu dəyişdin göy ilə getdin,

Niyə sınaqlardan yaxşı çıxmadın.

Şöhrəti dostluqdan sən üstün tutdun,

Bir daha geriyə dönüb baxmadın.

Artıq yan keçirsən yanımdan indi

Harınlıq, təkəbbür yumub gözünü.

Sənin nəzərində mən kiməm indi,

Sən niyə dartırsan, dostum, özünü.

Paxıllıq bilmədim ömür boyu mən,

Səndə ki, yox imiş dözüm, dəyanət.

Bəlkə düşüncəni düyünləmisən,

Bəlkə üstələyib səni xəyanət.

Özgəsi yer tapmaz qəlbimdə mənim,

Yerin boş qalıbdı ürəyimdə də.

Bu ülvi dostluğa sən oldun qənim,

Artıq mən olmadım gərəyin, dədə.

Bu alçaq dağları sən yaratmısan?

Nə üçün itirdin etibarını.

Nəyə qürrələnib dostu atmısan.

Kim alıb əlindən ixtiyarını.

Gənclik çağlarımız arxada qalıb,

O bizim qapıya bir daha gəlməz.

Saldığımız cığır, arx yada qalıb.

Könlümüz açılmaz, üzümüz gülməz

Məclis-mərəkəyə qoşa gedərdik,

Oturub durardıq ədəb-ərkənlə.

Bəzən də elə bil huşa gedərdik,

Sözümüz tutardı bizim ərgənlə.

Ötüb keçənləri salanda yada,

Nələr itirmişəm, sayı bilinməz.

Şirin arzularım qaldı dünyada,

Gənclik geri dönməz, insafa gəlməz.

Özündən deyənlər pürkamal deyil,

Başa da qaxmaram yaxşılığı mən.

Dostdan üz döndərmək yaxşı hal deyil,

Səni çaşdırıbdı bəlkə duman, çən.

Yaman xırdalandın, kiçildin,  dostum,

Axı aramızdan su da keçməzdi.

Niyə acgözlükdə seçildin, dostum,

Gərək dostluğumuz yada keçməzdi.

Əhdə sədaqətə biganə oldun,

Kişi tapdayarmı duzu, çörəyi,

Çörək itirməkdə yeganə oldun,

Buna yol verməzdi insan ürəyi.

Təssüf, əl çəkmədin mənəmliyindən,

Əlindən nə gəlir tərslikdən başqa.

Kim xeyir görübdü əməllərindən

Kimə nə etmisən pislikdən başqa.

Mübtalə olmuşdun bir ağır dərdə,

Həkimlər yanından su çəkirdilər.

Mən qərar tutmurdum onda bir yerdə,

Halına yananlar yaş tökürdülər.

Sənin dar günündə yanında oldum,

Ən ağır anımda durdun kənarda.

Dərdlərin gölündə üzdüm, qocaldım,

Məndən uzaq gəzdin sən də, kənar da

Nə qədər görmüşəm, kədəri, yası,

Gözümdən çağlayıb axan yaş olub.

Dost sənə yanmasa, nədir faydası

Ömrümün baharı indi qış olub.

Zərrəcə yanmarsan ölümümə sən,

Sən  hardan bilirsən qəmin dadını.

Bəlkə görüşmədik qiyamətəcən,

Çox təssüf, batırdın yaxşı adını.

Bir dost ki, dostuna zalım, yad oldu,

Ona dost deməyin faydası nədi.

Bizə tələ quran çox ustad oldu,

Paxılın, nakəsin dünyası nədir.

Mənim kasıb komam səni  gözləyir,

Məncə o saraydan qopub gəlmərsən.

Anam şəkilini hey əzizləyir,

Gözün yeri görmür, bizə gəlmərsən.

Sən özgə atına minmisən,  dostum,

Özgə atına da minən tez düşər .

Sən niyə bu qədər kinlisən, dostum,

Üstünə-başına gözlə, toz düşər.

Mərdliyi itirdin, namərdə döndün,

Lənətlə çəkilər namərdin adı.

Niyə tez alışdın, niyə tez söndün,

Niyə düşünmədin yaxını, yadı.

Aramıza girdi de, hansı nadan,

Tanrı dərgahına üz tuturam mən.

Vəfasız olmaqla öyünmə bir an,

Xaraba görmüsən neçə evi sən.

Allahım, nə sirrdi, agah et məni,

Allaha bəndəlik eyləmir, bəndə,

Niyə bezdiribdi bu həyat məni.

Niyə yolum düşmür o doğma kəndə,

İndi nə vecinə canın suludu,

Yaşaya-yaşaya yaşa dolarsan.

Ağlın az olsada, cibin doludu,

Unutma vaxt gələr, torpaq olarsan.

Nə qədər arzular ürəkdə qalıb,

Xəbərin olmayıb nakam gedəndən.

Qönçədə güllərim saralıb, solub,

Dayanıb baxmısan yad kimi, gendən.

Vaxt çatar aparar ölüm bizi də,

Yalnız doğulmayan bilməz bu dərdi.

Bəzən ucuz olur ölüm özü də,

Dünya belə gəlib, belə gedəndi.

Əzəldən olubdu qəmi bəşərin,

Bunların hamısı göz önündədi.

Açılmaz düyünü xeyirlə, şərin,

Nə qədər yaşasam gözüm səndədir.

Sayı azalıbdı tay-tuşların da,

Girmisən qınına çöldən xəbərsiz.

Sənə oxşayıbdı uşaqların da,

Obadan xəbərsiz , eldən xəbərsiz.

Niyə üzə çıxmır içindəkilər,

Niyə görünməyir xislətin bizə.

Qurd səni həmişə içində yeyər,

Səni yeyə-yeyə görünməz gözə.

Xəyalla  yaşama, «ağıl dünyası»,

Yüz fikir bir borcu ödəyə bilməz.

Bacar, sil könlündən o çirkli pası,

Ömür karvanımız geriyə dönməz.

Qoruya bilmədin sədaqətini,

Düşdün haqsızlığın toruna asan,

İtirdin  dostluğun ləyaqətini.

Batdı qazandığın o şərəf, o şan

Yaralı ürəyim yüklənib dərdlə,

Dostluğun günəşi çıxmır buluddan

Neçə il yol getdim sən tək namərdlə,

Bizim üzümüzə sökülmədi dan!

Bakı, yataqxana,  nabələd yerlər,

İnamın  əlindən tutmuşduq onda.

Çay da yox idi ki, içək səhərlər,

Zəif çağlayırdı  damarda qan da.

Bizi qoruyurdu cavanlıq eşqi,

Sevgi ağlımızı alırdı bizim.

Unuda bilmirdik bir anlıq eşqi,

Eşq odu çöllərə salırdı bizi.

Bizə ilişmişdi onda məhəbbət,

Söhbəti dəyişib qızdan salırdıq.

Təzə cücərərdi canda məhəbbət,

Axşam yolumuzu bizdən salırdıq.

Sənin kərəminə şükür,  İlahi,

Mən kiməm ağ olam üzünə sənin.

Mənim ünvanıma yazma günahı,

Gözlərim zillənib gözünə sənin.

Bir pənahım yoxdu səndən savayı,

Əlim ətəyində qalıb, İlahi.

Şair itiribdi həftəni, ayı,

Qocalıq qoynuna alıb, İlahi.

Bəlkə yandırıram mən imanımı,

Allahım, günaha batırma məni.

Ya Rəbbim hifs elə günahlarımı,

Qəflət yuxusunda yatırma məni.

Axşamdan bir cilav yuxum var indi,

Sonra daşıyıram aranı dağa.

Demirəm azım var, çoxum var indi,

Qocalıb dönmüşəm körpə uşağa.

Ayaq sözə baxmır, əl sözə baxmır,

Ta qoya bilmirəm çöpü çöp üstə.

Bülbül sözə baxmır, gül sözə baxmır,

Gülü qoxlamağa yoxdur həvəs də.

Dişsiz yiyə kimi olmuşam indi,

Küt yiyə mişarı ovxarlıyarmı.

Tək tənha otaqda qalmışam indi,

Mənim qalmağımın mənası varmı.

Əldən həvəs gedib, cavanlıq gedib,

Oturub günləri çözələyirəm .

Nə qədər yaxşılıq, yamanlıq gedib,

Sözün ələyindən söz ələyirəm.

Mən şübhə etmirəm elin gözünə,

El ayırd eyləyir yaxşını, pisdən.

Bir nadan düşməsin mənim izimə,

Allahım, qorusun məni bəd üzdən .

Yaralı ürəyim yüklənib dərdlə,

Dostluğun günəşi çıxmır buluddan.

Neçə il yol getdim sən tək namərdlə,

Bizim üzümüzə sökülmədi dan!