Xocalı harayı

                      (Mələk Əyyubovanın əziz xatirəsinə)

Qara günlər yazıldı

Bəxtimə qara xətlə,

Gərdiş oyun oynadı

Qəlbi ipək millətlə

Zülmün çırağı yandı

Zülm edənin əlində,

Bizim yaxamız qaldı

Bir gədənin əlində.

Zaman bizi sınağa,

İmtahana səslədi,

Bu milləti zor ilə

Nahaq qana səslədi.

Bir yüz ildə nə qədər

Yurddan perikmək olar?

Nə qədər arzu, dilək,

Məhəbbət yetim qalar?

Yenə güzaran ağır,

Yenə vəziyyət gərgin,

Şuşaya sığınmışdı

Azı yüz min didərgin!

Basılmaz qalasıydı

Şuşa Azərbaycanın

İstəkli balasıydı

Şuşa Azərbaycanın.

Zəngəzurdan, Göyçədən

Qaçan bura gəlirdi,

Açılmaz düyünləri

Açan bura gəlirdi.

Birinin var-yoxunu

Əlindən almışdılar,

Çoxlarını lütləyib

Lüt yola salmışdılar.

Üz-gözü al-qan idi

Şuşaya gələnlərin

Yanaqları solmuşdu

Qızların, gəlinlərin.

Səriştəsi olmayan

Bacarıqsız başçılar,

Dar ayaqda, dar gündə

Baş götürüb qaçdılar.

Sərkərdəsi vurulmuş

Orduya döndü «qaçqın»

Arzuların altından

Beləcə endi «qaçqın»

Belə bir qovhaqovda,

Belə bir qaçaqaçda

Quşlar da dərdli-dərdli

Oxuyurdu ağacda...

Mələk quşlara baxır,

Bulaqlar şır-şır axır.

Günəş gözəl görünür,

Torpaqdan çiçək çıxır.

Yazın nəfəsi gəlir,

Gülün həvəsi gəlir.

Qulağıma budaqdan,

Quşların səsi gəlir.

 * * *

Dilin yansın ay sığırçın

Söylə o bağ yerindəmi?

Ay qanadı qırçın-qırçın

Arzubulaq yerindəmi?

Ürəyimi üzüb qubar

Bu həsrətin bir sonu var?

Kölgəliyə gələn bahar

Çiçəklidağ yerindəmi?

Qaraqaya, Sarıyoxuş

Hər daşında min-bir naxış

Əsən külək, yağan yağış

Təndir, ocaq yerindəmi?

Yaddan çıxmır Qumarxacım

Arxaşanda qaldı sacım

Leylibulaq gəlin bacım

Cəhrə, daraq yerindəmi?

Çox uzandı bu qan qada

Çiçəklidüz qaldı yada

Köç tutmayan orta cada

O təmtəraq yerindəmi…

* * *

Bəxtimin ulduzu əngin səmadan

Nə vaxt gəldi qondu yerə, bilmirəm.

Bir dilək dilədim Turisənadan,

Darıxırmı o dağ, dərə, bilmirəm.

Düşübdü çöllərə elim bir çətən,

Yurduma daş atır hər yoldan ötən,

Yadların əlində didilən vətən,

Uçuq divarını hörə bilmirəm.

Qanqallıyaylağı, Leylibulağı,

Sinəmi göynədir Bəryabad dağı.

Çalmalıtəpəsi, a Murğuzdağı,

Nə müddətdir sizi görə bilmirəm.

A Kərəmqayası, ay Qaraqaya,

Kölgəli nədənsə hay vermir haya.

Qızlar dəstə-dəstə enirmi çaya?

Onlara bir salam verə bilmirəm.

Qartalın qıyını necə unudum?

Çaykəndin sayını necə unudum?

Gölkəndin toyunu necə unudum?

Salahdan çiyələk dərə bilmirəm.

Əmirxeyir ola, Cantəpə ola,

Cıvıxlı ilişib yadımda qala.

Yanıqpəyə orda basılmaz qala,

Qaraqoyunluya girə bilmirəm.

Biz kimə lazımıq, ay Əli qağa

Tamarzı qalmışıq doğma torpağa

Şirinsu, Poladlı dözür bu dağa,

Kim salıb onları tora, bilmirəm.

* * *

Məndən sonra nələr gəldi başına,

O ellərin, obaların, ay Allah.

Hicran yağdı torpağına, daşına,

O ellərin, obaların, ay Allah.

Hər yerində bölük-bölük yağı var,

Bağbanına həsrət qalan bağı var,

Dağının da sinəsində dağı var,

O ellərin, obaların, ay Allah.

Nahaq qanlar axıdıldı o yerdə,

Hafiz Baxış dözəmmədi bu dərdə.

Oğulları baş əymədi namərdə,

O ellərin, obaların, ay Allah.

Bir yanında Arzubulaq ağlayır,

Bir yanında Araz qara bağlayır,

Ayrılığı könülləri dağlayır,

O ellərin, obaların, ay Allah.

Çeşmə qaldı gözü yaşlı, haraylı,

Gələn oldu Qəbələli, Saraylı.

Hər daşına yazılmışdı gəraylı,

O ellərin, obaların, ay Allah.

Tale məni buludlara qoşaydı,

Karvan gedib Salvartıdan aşaydı.

Bir də yolum yaylağına düşəydi,

O ellərin, obaların, ay Allah.

Ağ bulaqdan bircə qurtum içəydim,

Əyriqardan kəklikotu biçəydim.

Allı-güllü yaylağına köçəydim,

O ellərin, obaların, ay Allah.

Bircə dəstə Novruzgülü yığaydım,

Şehli-şehli ürəyimə sıxaydım.

Bir də gedib Görkəminə çıxaydım,

O ellərin, obaların, ay Allah.

Bir çıxaydım Əriməzin qaşına,

Bir baxaydım ordan Kotandaşına.

Görən kimlər zəhər qatdı aşına,

O ellərin, obaların, ay Allah.

Qamətimi kaman kimi yaş əyir,

İgidləri nadanlara baş əyir.

Arzuları ürəyimdə yaşayır,

O ellərin, obaların, ay Allah.

* * *

Ancaq öz axarında  

Davam edirdi həyat

Cavanların könlündən

Hey keçirdi toy-büsat.

Köçüb bura gələndən

Nəbi eşqə düşmüşdü

Neçə qızdan inciyib,

Neçəsindən küsmüşdü.

Mələk adlı bir qızı

Gözaltı eləmişdi,

Qəlbinin atəşini

Közaltı eləmişdi.

Eşqin səmənd atını

Səyirdirdi o cavan,

Məhəbbət dünyasını

Seyr edirdi o cavan.

Natəvan bulağından

Gələn gördü Mələyi

Qarşısında dayanıb

Əyləndirdi Mələyi

Dili topuq vursa da,

Dedi:-Gözəl Mələyim.

Eşqin vurub başıma,

Sakitləşmir ürəyim.

Xeyli vaxtdır düşmüşəm

İzinə, sorağına

Bir yol tapa bilmirəm

Sənin könül bağına.

Məni səfil sanma sən,

Nə yolçuyam, nə acam

Eşqinin şərbətinə,

Vüsalına möhtacam.

Mənə sovqatın olsun

Şirin gülüş, təbəssüm

Dodağından qubar yox,

Ləl üzüm, gövhər üzüm.

İcazə ver o siyah

Zülfünə dayaq olum,

Gündüzünə kölgəlik,

Gecənə çıraq olum...

Məhəbbətin oduyla

Mələk də alovlandı

Nəbinin saf eşqiylə

Qəlbi alışdı, yandı.

Qızılpərəst, pulpərəst,

Şöhrətpərəst deyildi

Heç nəyə əyilməyən

Məhəbbətə əyildi.

Ürəyində Göyçənin

Dərdi, qəmi, həsrəti

İçində baş qaldırdı

Sevgiyə məhəbbəti.

Onların yazısını

Tale yazdı Şuşada,

Məhəbbətə qul olmaq

Hələ azdı Şuşada.

Gəlinlik libasını

Geyindi gözəl Mələk,

Sədaqətli yarıyla

Öyündü gözəl Mələk.

Uca bəylik tacını

Nəbi qoydu bu axşam,

Ulduzlar məclis qurdu

Mavi göydə bu axşam.

Kim bilirdi gül kimi

Tez solacaq bu çağlar

Xəzan yeli əsəcək,

Məhv olacaq bu çağlar.

Sən yazanı qoy qalsın,

Bax gör fələk nə yazdı,

Bişərəflər, nadanlar

Haqqın yolunu azdı...

Şuşadan Xocalıya

Pənah gətirdi onlar,

Bütün eli, obanı

Burda itirdi onlar.

* * *

Quldurlar gecə ikən

Xocalıya doldular,

İnsanlığı unudub

Vəhşi kimi oldular.

Hamı şirin yuxuda,

Hamı şərdən xəbərsiz

Bəndə göydən xəbərsiz,

Allah yerdən xəbərsiz.

Min əzabla tikilən

Evləri yandırdılar,

Faşistlər çağaları

Şaxtada dondurdular

Həmin gecə sarıldı

Nəbi də silahına

Güvəndi doğma yurda,

Sığındı Allahına.

Güllə onun üstünə

Dolu kimi yağırdı

Ümid dolu baxışla

Hey arxaya baxırdı,

Hələ kömək gəlmirdi,

Dərdimizi bilən yox,

İnsanları yağıdan

Qorumağa gələn yox.

Birdən naşı gülləsi

Sağ qoluna sancıldı,

Onun nakam arzusu

Nakam, yarımçıq qaldı.

Xocalı soyqırımı

Görünməmiş faciyə,

Xocalı müsibəti

Sığarmı yerə, göyə?

Allahıyla evində

Oturanı qırdılar

Quduzlaşmış yağılar

Dinc duranı qırdılar.

Gəlinləri, qızları

Əsir-yesir etdilər

Bir evi talamağa

Azı yüz yol getdilər.

Taqsırı olmayana

Hərislər tutdu divan

Torpağın sinəsini

Şırımladı qızıl qan.

Gözündən yaş ələndi

Havadakı quşların,

Gözlərini qan örtdü

Qanıq qudurmuşların.

Yusif kimi cavanlar

Bir anda şəhid oldu

Lalə yanaqlı qızlar

Gültək saraldı, soldu.

Yerdə qopan fəryada

Qulaq asdı fələklər,

Silahların səsindən

Təngə gəldi mələklər.

Daş ürəkli quldurlar

Var-yoxu taladılar,

Körpələrin gözündə

Qəm odu qaladılar.

Aman Allah, ay Allah,

Qəddarlıq həddi aşdı

Şəhidlərin al qanı

Gursulara qarışdı.

Tankların gurultusu

Titrədirdi cahanı,

Gözlər yola dikildi,

Köməyə gələn hanı?

Od içində yanırdı

Şəhərin hər bucağı

Sanki buza dönmüşdü

Onun isti qucağı.

Burda həyat çeşməsi

Qurumuşdu gözündən

Burda həyat özü də

Bezikmişdi özündən.

Su yerinə bulaqdan

İnsan qanı axırdı

Torpaqdan od çıxırdı,

Göydən alov yağırdı.

Toplar açıb ağzını

Yerə zəhər tökürdü.

Vətənin sinəsinə

Sağalmaz dağ çəkirdi.

Qan gölünə dönmüşdü

Yerlə göyün arası,

Sağalan yara deyil

Xocalının yarası.

Aman Allah, qansızlar

Necə də qansızdırlar

İnsanlıqdan çıxıblar

Necə amansızdırlar.

Gör necə at oynadır

Gözü qızmış dığalar,

Ya Rəbbim, görmürsənmi,

Bir belə də dağ olar?

Gözün üstə qaşın var

Deyən yoxdur onlara,

Vəhşi, quduz, sitəmkar

Deyən yoxdur onlara

Qudurub cəllad, yağı

Tökür nahaq qanları,

Aradan götürürlər

Bizim qəhrəmanları

Bu gərdişin elə sərt

Keçilməz yolları var,

Dərədə bəylik edir

Qanıqlaşmış canavar.

613 nəfər

Bir gecədə məhv oldu,

613 nəfər

Gör necə də məhv oldu.

Bu millətə qəsd etdi

O Allahsız dığalar,

Qarışdı axar suya

Nahaq tökülən qanlar.

* * *

Dərdi məndə,

Dərd nəfəs dərdi məndə.

Heç yerdə axtarmayın,

Axtarın dərdi məndə.

Dağda məni,

Soraqla dağda məni.

Fələk mənə dağ çəkdi,

İncidir dağ da məni.

El dərdimi,

Dağ edib el dərdimi,

Qoyub gəldiyim gülü,

Görəsən el dərdimi?

El yoluna,

Qar yağıb el yoluna.

Ya Rəbbim, kömək elə,

Qayıtsın el yoluna.

           * * *

Əsirlərin içində

Ən gözəli Mələkdi,

Gözəllər gözəlidi 

Gözəllikdə o təkdir.

O mələklər mələyi,

Ay qabaqlı o gəlin,

Başında qeyrət tacı,

Al yanaqlı o gəlin

Yön çevirdi dərgaha,

Yalvardı dönə-dönə

Sən ey gözəgörünməz,

Özün kömək et mənə

Özün saxla Ya Rəbbim,

Döşümdəki körpəni,

Qurda-quşa yem elə

Vəhşilər yesin məni.

Yadların, yağıların

Əlində qalmayım mən,

Ləyaqəti alçalan

Bir qadın olmayım mən,

O, yırtıçı yağının

Önündə diz çökmədi,

Ürəyində ağladı,

Gözündən yaş tökmədi!

Dığalardan bir nəfər

Yaxınlaşdı Mələyə,

Dedi:-İndi mənimsən,

Sözün varmı deməyə?

O qıvrımsaç Mələyim

Bir an xəyala daldı,

Yaramazın önündə

Özünü ələ aldı.

Dedi:-Qanın zəhərdi

İlan südü əmmisən,

Ürəyində qəzəb, kin

Paxıllıq bəsləmisən.

Çağalara toxunmur

Vəhşi heyvanlar belə,

Xəyanətkar, qurumsaq,

Duza gedirsən hələ.

Qolları qələm vuran,

Barmaqları sındıran!

Yurdumun övladını

Diri-diri yandıran,

Vəhşilərin vəhşisi,

Qulaq kəsən nadanlar,

Yerdə qalmaz bu qisas,

Bir də günahsız qanlar.

Sənin qəlbin daşdı daş,

Çörək itirən alçaq,

Anan, bacın, nişanlın

Bir gün ağlar qalacaq.

Bu günahsız körpənin

Nədir axı, günahı,

Bir gün səni tutacaq,

Tutacaq onun ahı.

Nifrət dolu baxışla

Baxdı onun gözünə,

Lomba ilə tüpürdü

O dığanın üzünə.

Bir naşı gülləsilə

Susdu o dağlar qızı,

Son dəfə seyr elədi

Göyü, ayı, ulduzu.

Körpəsi qaynaq oldu

Yapışdı sinəsinə,

Yarasından axdı qan

Döşünə, sinə-sinə.

Xəyal çəkib apardı

Onu xeyli uzağa,

Doğulub boy atdığı

O müqəddəs torpağa

«Yenə bahar gələcək,

Bizim qoca dağlara

Yenə ellər köçəcək,

Yaşıl, uca dağlara

Otlar sırğa taxacaq,

Göylərin göz yaşından,

Güllər sirab olacaq,

Səmanın daş-qaşından,

Şirin yemlik, əvəlik,

Yenə çıxacaq üzə,

Yarpız qaş-göz atacaq,

Sularda üz-üzə

Daşaltı gicitkanı

Əsdirəcək sərin meh

Quzqulağın telində

Oynayacaq inci şeh

Tənəklər əl-qol atıb

Çardaqdan asılacaq

Yarıçiçək qoralar

Budağa qısılacaq.

Sürülər yaylaqların

Döşünə yayılacaq.

Dələmə torbaları

Tərtəmiz yuyulacaq.

Sel-sular çağlayacaq

Çaylar daşacaq yenə,

Durnalar qaqqıldaşıb

Yaldan aşacaq yenə.

Şəlalə uzadacaq

Saçaq-saçaq telini,

Bulağa toplaşacaq

Elin qızı, gəlini.

Yenə sübhün çırağı

Nurlanacaq, yanacaq

Məndən sonra bilmirəm

Məni kimlər anacaq?»

Göyün yeddi qatından

Beləcə endi Mələk,

Parlaq bir ulduz idi,

Parladı söndü Mələk.

  * * *

Ehey!!! Ay qoca leylək,

Xocalıya gəlmə tək.

Gözünü yumdu Mələk,

Tanrı onu görmədi.

Hanı haqqın gur səsi,

Haraylamır bir kəsi.

Qucağında körpəsi,

Tanrı onu görmədi.

Su yerinə  qan axdı,

Burda qan dizə çıxdı.

Görəsən hara baxdı,

Tanrı onu görmədi.

Göydən güllə ələndi,

Torpaq qana bələndi.

Üzünə qan çiləndi,

Tanrı onu görmədi.

Torpağın bağrı yandı,

Zülm ərşə dayandı.

Axar sular da yandı,

Tanrı onu görmədi.

Taleyin üzü döndü,

Bu nə ömür, nə gündü?

Haqqın çırağı söndü,

Tanrı onu görmədi.

Bu yel hardan əsirdi

Ana, bala əsirdi.

Xudaya, bu nə sirdi

Tanrı onu görmədi.

Bəy-gəlin otağında,

Arzular qucağında,

Yandı könül bağında,

Tanrı onu görmədi.

Obada elim qaldı,

Ocaqda külüm qaldı,

Qönçədə gülüm qaldı,

Tanrı onu görmədi.

Göyün gözü qaraldı,

Göyün gözün tor aldı,

Göyün gözü kor oldu,

Tanrı onu görmədi.

Ehey!!! Ay qoca leylək,

Karvanını geri çək,

Dayandı min-min ürək,

Tanrı onu görmədi.

Gəlmə, aman günüdü,

Dünyanın son günüdü,

Xocalı qan gölüdü,

Tanrı onu görmədi.

Get dəstə yığ başına,

Dəm vermə göz yaşına,

Çağır qartalı gəlsin,

Quşların  dalı gəlsin.

Yerdə qalsa bu qisas,

Qonaq gəlməz bizə yaz.

Nakam gedən şəhidlər,

Bizləri bağışlamaz…

      * * *

Hansı cəllad baş kəsən,

Hansı qəddar qan içən,

Verdi dağıt hökmünü.

Buludlar qan ağladı,

Göylər matəm saxladı,

Mələyim susan günü.

Göylərin gözü doldu,

Könlümün gülü soldu,

Torpaq qanla sulandı,

Yarpaq qana bulandı.

Mələyim susan günü.

Yada möhtac olanlar,

Gözləri ac olanlar,

Diz çöküb alçalanlar,

Od vurdular ocağa,

Beşikdə yandı çağa,

Arzum içimdə yandı

Axar sular dayandı,

Mələyim susan günü.

Namuslu tapdalandı

Dərdimə dərd calandı

Xanımanım talandı

Mələyim susan günü.

Köksümdən qopardılar

Sevincimi, dərdimi.

Kəsdilər, doğradılar,

İgidimi, mərdimi.

Tarixin sinəsinə

Sağalmaz dağ basdılar.

Yuxulu körpələrin

Başlarını kəsdilər.

Hamilə qadınları,

Nizələrdən asdılar.

Bakirəlik, təmizlik,

Əlimizdən alındı.

Qeyrətimiz tutulub,

Zindanlara salındı.

Mələyim susan günü.

Neçə-neçə toy bəyi

Alışdı, yandı, söndü.

Neçə qızın başından

Gəlinlik tacı endi

Mələyim susan günü.

                        * * *

Səhər  insan karvanı

Qərbə doğru gedirdi,

Gedənlərin canında

Min bir ağrı  gedirdi.

Südəmər uşaqları

Qarılar aparırdı,

Cavanları qırmağa

«Sarılar» aparırdı.

On gün idi Lamiyə

Göz açmışdı dünyaya,

Dünyaya gələn gündən

Düşmüşdü qasırğaya

Xanım nənə neyləsin

Döşündə südü yoxdur,

Həmdərdlər arasında

Onun da dərdi çoxdur.

Diz taqətsiz, yol uzaq

Çiynində də dərd yükü,

Gözləri qaralırdı,

Çəkəmmirdi sərt yükü.

Qəlyanı çəkənə ver,

Doldurub çəkənə ver,

Ya Rəbb, mən çəkəmmirəm,

Bu dərdi çəkənə ver!

Lamiyə ağalayanda,

Yazıq ana, can ana.

Qurumuş dodağını

Əmizdirirdi ona

Allah, bu məsum körpə,

Allah, on günlük çağa,

Qəlbini dağlayırdı,

Yapışmırdı dodağa,

Təhqirə dözə-dözə

Karvan hələ yol gedir,

Bu keçilməz yolları

Gedənlər bihal gedir.

Yorulan kim, qalan kim,

Dərdi zindan olan kim,

Qəm  üstündə köklənən,
Qəm sazını çalan kimQar yağıb dizə çıxır,
Ayaqyalın, baş açıq

Tufan tüğyan eləyir,

Gəl bu yolu başa çıx.

Allahın zülmü tutub

Qanlı tək qan eyləyir,

Qarı düşmən insana

Zülmü yaman eyləyir.

O gecə at oynadan 

Dəli tufan dayandı,

Qan gölündə boğulan

Ana torpaq oyandı.

Ölüb -qalan bilindi,

Axan qan laxtalandı,

Yanan yurd külə döndü,

Qapılar taxtalandı…

Neçəsinin ayağı,

Əli soyuğa düşdü

Neçə könül bağının

Gülü soyuğa düşdü.

Qudurmuş it oldular,

O qudurmuş dığalar,

Körpələri beşikdə

Yandırdılar dığalar.

Bəlkə də minə çatdı

Ölüb-itənin sayı,

Ucaldı göy üzünə

Xocalının harayı.

Xocalı soyqrımı

Görünməmiş faciə,

Xocalı müsibəti

Sığarmı yerə-göyə?

Köksümdən qopardılar

Sevincimi, dərdimi,

Kəsdilər, doğradılar

İgidimi, mərdimi.

Ovxarlı kotan kimi

Torpağı şumladılar,

Arzumu, niyyətimi,

Hissimi damladılar

Tarixin sinəsinə

Sağalmaz dağ basdılar,

Yuxulu balaların

Başlarını kəsdilər.

Bakirəlik, təmizlik

Əlimizdən alındı,

Qeyrətimiz tutulub

Zindanlara salındı.

Atalar yaxşı deyib,

Tökülən bir də dolmaz,

O toysuz cavanların

Qisası yerdə qalmaz.

Oyaqsan eşit, qardaş,

Yatmısan oyan, qardaş,

Vətənin keşiyində

Mərdanə dayan, qardaş.

İllər, əsrlər keçər

Şölə saçar günəş, ay,

Nəsillərin yadından

Heç vaxt çıxmaz bu haray.

Bu haray bir millətin

Yağıya nifrət səsi,

Bu haray yer üzünün

Ən böyük faciəsi.

         * * *

Şəhid atasısan, başını dik tut,

Bəsdir ağladığın, ağlama, qardaş.

Fağır baxışınla, nəmli gözünlə,

Mənim ürəyimi dağlama, qardaş.

Nə qanlar etmədi o qanlı yağı,

Qanla yoğuruldu Vətən torpağı.

Sağalan dağ deyil Mələyin dağı,

Başına qaralar bağlama, qardaş.

Axır qəmin olsun, başın sağ olsun,

Günəşli baharın, qışın sağ olsun.

Torpağın sağ olsun, daşın sağ olsun,

Yaxşı oyanmasın, yuxlama, qardaş.

Səninlə yanaşı dərd çəkər Əvəz,

Şəhid fəryadıdır bu haray, bu səs.

Düşməndən intiqam almağa tələs,

Qisası sabaha saxlama, qardaş.

    * * *

Bir afat küləyi əsdi üstünə,

Sünbüllər tutarmı dən innən belə.

Yolunu kəsibdi qasırğa, tufan,

Gəlməz bizim dağa çən innən belə.

Mənə dərd verəni dərdə sal, Allah,

Namərdlə arama pərdə sal, Allah!

Səmtimi o gözəl yurda sal, Allah,

Keçim Ağbulağın yanından belə.

Yasda ağlamayan, toyda gülməyən,

Sevinci, kədəri, qəmi bölməyən,

Elimin dərdini dərdi bilməyən,

Keçməz bircə tikə nanından belə.

Təsəlli verənim çoxdu, ay lələ,

Dərdimin çarəsi yoxdur, ay lələ.

Ağzımdan ləzzətim çıxdı, ay lələ,

Necə deyim-gülüm mən innən belə.

Bir vaxt kef-damağı çağ olan şair,

Yağı sinəsinə dağ olan şair,

Əzəli, gorgahı dağılan şair

Alış innən belə, yan innən belə!

                                                                                                               

Əvəz Mahmud  Lələdağ

1988