İgid əsgər,möhkəm dayan

        İgid əsgər,möhkəm dayan

Oğul tək keçdiniz oddan,alovdan,

Özünüz yandınız,Vətən yanmasın.

Məğrur sinənizi sipər etdiniz,

Doğma yurdumuza kədər qonmasın.

Qisas qəlbimizdə mürt bağlayıbdı,

Fələyin zülmündən qaça bilmirik.

Yanan kəndlərimiz imdad istəyir,

Bizsə  düyünləri aça bilmirik.

         Qaniçən,başkəsən düşmənə qarşı,

İçimdə cücüərib qəzəbim, kinim.

Vətən torpağının bircə qarışı,

Qibləmdi, Kəbəmdi, Məkkəmdi mənim.

Kürədə bərkiyən, alovdan çıxan,

Cəngavər oğullar yada yem olmaz.

Hər işə ağılın gözüylə baxan,

İnsanın arzusu gözündə qalmaz.

Dərd ana südüylə hopub canıma

Tərlan gözlərinə yuxumu gələr?

Bu torpaq uğrunda şəhid olanın

Məzar torapağından gül qoxu gələr.

Bizə göz dikənin gözü tökülsün

Daş olsun, hörülsün daşa-divara

Mərdlərin ürəyi sevinclə dolsun,

Namərdin istəyi qalsın avara.

Elimlə-obamla deyib gülərdim,

Kim səpdi üstümə dözülməz dərdi?

Sevinci bölərdim, qəmi bölərdim

Qönçə güllərimi özgələr dərdi.

Min tufan, qasırğa çıxıb qarşıma

Yüz ildə millətim yüz yol sınandı.

Göydən tökülsə də alov başıma,

Ürəyim Vətəndən çətin sınandı.

Gözümüz görübdü çox çətin anlar,

Amansız yağını, yadı yandırın.

Ölümlə çarpışan igid oğlanlar,

Sevinc tonqalları alovlandırın.